Wat zijn jouw ‘superpowers’ ofwel jouw talenten! Talenten staan vaak zo dichtbij wie we zijn, dat we ze niet herkennen als zijnde talenten. We zien ze als ‘normaal’ en ‘dat kan toch iedereen?’ Het tegendeel is echter waar. Jij bent uniek met jouw eigen set van talenten. En het wordt tijd dat jij deze talenten claimt en jouw ‘uniqueness’ hervindt!
Wat zijn talenten?
Luk Dewulf in zijn boek ‘De Talentenfluisteraar’ zegt het volgende over talenten: “Mensen gebruiken het woord ’talent’ vaak om uit te drukken dat iemand uitzonderlijk goed is in iets. Voor mij gaat talent niet over uitblinken of de beste zijn in een bepaalde activiteit. Het gaat veel meer over welk effect een activiteit op jou heeft.”
Dewulf heeft vier vragen geformuleerd waarmee je talent bij jezelf kunt ontdekken:
- Welke activiteit kost je geen moeite en geeft je voldoening?
- Wanneer vliegt de tijd voor jou?
- Welke activiteit laadt jouw batterij op?
- Wanneer kun je je authentieke zelf zijn?
De kracht van Positieve Psychologie
Waarom nu toch al die focus op talenten? Mijn klanten willen juist vaak weten wat hun valkuilen zijn, zodat ze die kunnen verbeteren. De focus op talenten heeft zijn oorsprong in de positieve psychologie. Waar vroeger veel meer de focus lag op verbeterpunten en op datgene ontwikkelen wat je nog niet goed kan, is het vertrekpunt nu veel vaker: talenten. Wat kun je goed, waar word je blij van, waar krijg je energie van en ga dat verder ontwikkelen, versterken en benutten.
Het is inmiddels wetenschappelijk aangetoond dat wanneer er een beroep wordt gedaan op deze talenten, men energie krijgt van wat men doet, meer werkgeluk ervaart, productiever is en excelleert, wat uiteindelijk voor een lager ziekteverzuim zal zorgen.
Einstein’s wijsheid
Ik ben al jaren fan van onderstaande quote van Einstein als het gaat over talentontwikkeling en positieve psychologie: “Everyone is a genius, but if you judge a fish by its ability to climb a tree, it will live its whole life, believing it is stupid.” Einstein (1879-1955) wist blijkbaar toen al wat we nu nog meer mogen leren. Ook George H. Reavis schreef hierover in 1940 een ‘call to action’ in een Public School Bulletin met zijn verhaal “The Animal School”. Beide heren waren duidelijk hun tijd vooruit.
Met een sterk veranderende arbeidsmarkt, een schoolsysteem dat wankelt en duidelijk een andere invulling behoeft, en de opkomst van ‘Artificial Intelligence’, wordt werken vanuit jouw authenticiteit nog belangrijker.
Het verhaal van de Dierenschool
Lees hieronder het verhaal “The Animal School” van George H. Reavis:
Op een dag kwamen de dieren uit het bos bij elkaar en besloten dat ze iets moesten doen om de problemen van de nieuwe wereld het hoofd te bieden. Ze besloten een school op te richten. Het curriculum zou bestaan uit hardlopen, klimmen, zwemmen en vliegen. Alle dieren zouden examen moeten doen in alle onderdelen. De eend bleek een uitstekende zwemmer en was zelfs nog beter dan zijn leraar. Maar hij deed het heel matig op vliegen en scoorde zwaar onder de maat op hardlopen. Hij werd daarom geadviseerd om te stoppen met zwemmen om zo meer tijd te kunnen besteden aan het oefenen met hardlopen. Na een tijd had hij verwondingen opgelopen aan z’n zwemvliespoten en was hij nog maar een middelmatige zwemmer. Het konijn was de beste van de klas in hardlopen, maar ervaarde veel stress door de eisen die aan haar werden gesteld bij het zwemmen en moest zich helaas ziekmelden. De eekhoorn was een excellente klimmer, maar raakte geblesseerd bij de vlieglessen, waardoor hij uiteindelijk nog maar net voldoende scoorde op klimmen. De arend had ernstige gedragsproblemen en werd daarom streng aangepakt. Bij de klimlessen zat hij als eerste in de top van de boom, maar hij vertikte het om zich hierbij aan de regels te houden. De prairiehond besloot om niet naar school te gaan en ging in beroep tegen de schoolleiding omdat deze weigerde om ‘graven’ in het curriculum op te nemen. Een raar soort paling bleek uiteindelijk de beste leerling te zijn. Hij kon niet alleen uitstekend zwemmen, maar bleek ook een beetje te kunnen rennen, klimmen en vliegen en had daarom het hoogste gemiddelde.
Wat kunnen we leren?
De dieren uit het verhaaltje zijn niet te benijden, zij raken beschadigd, gefrustreerd en gestrest in hun verwoede pogingen om te voldoen aan de eisen die aan hen gesteld worden en zodoende iets te worden dat zij niet zijn. De kwaliteiten die de dieren wel hebben worden niet benut en blijken na verloop van tijd zelfs te worden aangetast. Sommige dieren vallen uit en anderen doen zelfs helemaal niet meer mee.
Ik denk dat we allemaal wel herkennen dat we in de huidige prestatiemaatschappij iets nastreven wat we niet zijn. We kunnen dan 2 dingen doen: wachten tot het systeem verandert (of niet) en daarbij net als de dieren uit het verhaal beschadigd, gefrustreerd en gestrest raken, of de regie nemen over ons eigen leven en loopbaan en meer gaan werken vanuit dat wat jou echt blij maakt!
Dus, ontdek jouw talenten, omarm ze en laat ze je leiden naar meer werkplezier en succes in je leven. Je bent uniek, en dat is precies wat de wereld nodig heeft!
